Hırvatistan’ın başkenti Zagreb’in batısındaki yeşil tepelerle çevrili Samobor kasabasında, 95 yaşındaki Djurdja Vukovic yerel bir efsaneye dönüşmüş durumda. Eski bir mühendis olan Vukovic, bugünlerde emeklilerden oluşan bir gruba düzenli olarak egzersiz eğitimi veriyor.
Vukovic, yalnızca bedenleri değil, ruhları da harekete geçiren bu çalışmalarla birçok kişiye motivasyon kaynağı oluyor. Kendisi için sporun nasıl bir anlam ifade ettiğini şu sözlerle dile getiriyor:
“Benim için burası bir sığınak oldu. Annem hastayken ve sonra vefat ettiğinde, eğer burası olmasaydı o acı beni yok ederdi. Çünkü burası sadece fiziksel egzersiz yapılan bir yer değil, aynı zamanda insanlarla konuşmak ve sosyalleşmek için bir alan."
Harekete olan tutkusu 1964 yılında başlayan Vukovic, 1968’de Hırvat olimpiyat yüzücüsü Byedov’un altın madalyasından ilham alarak kadın sporlarının hız kazandığı bir dönemde eğitmenliğe adım attı.
Bugün hâlâ aktif olarak grup çalışmaları yapan Vukovic, sporun bireyleri ekrandan ve olumsuzluklardan uzaklaştırarak daha pozitif bir hayata yönlendirdiğini söylüyor:
“Bu aynı zamanda çok iyi çünkü insanları sürekli televizyon ekranına bakmaktan alıkoyuyor ve o felaket dolu günlük haberleri daha az izlemelerini sağlıyor. O haberler gerçekten insana ‘Yaşamak ne anlama geliyor ki?’ diye düşündürüyor. Ama hayat sadece bir göz kırpması kadar kısa."
Samobor’un sembol isimlerinden biri hâline gelen Djurdja Vukovic, azmi ve yaşam enerjisiyle gençlere bile örnek olmaya devam ediyor.
