Kime emekli denir? Devlet kademelerinde veya diğer sosyal kurumlar ile özel sektörlerde hayatlarını çalışarak devam ettiren kişilerin belli bir yaştan sora ( Memurlar için 65 yaşında resen çalışamayacağına kanaat getirilip planlı bir şekilde çalışmayı bırakmaları yani işlerinden ayrılmaları sonucu iş ilişkilerini kesenlere emekli veya tekaüt denir.
Emekliyi ilk aşamada bekleyen ve endişelendiren sorulara bakacak olursak.
1-İş hayatı boyunca sahip olduğu avantajları kaybetmesi ve tanınan bu imkanlardan mahrum kalması.
2-Vakitlerini nasıl geçirecekleri endişesi,
3-Yalnızlık ve sıkıntı, maddi manevi uyumsuzluk
4-Kendini boşlukta hissetme
5-Emekli ikramiyesi ile bir ev alamıyorum kuruntusu .Bunun yanında emekliliğin avantajlarını da unutmamak lazım diye düşünüyorum. Mesela daha fazla ibadet, daha fazla ziyaret ve daha fazla istirahat söz konusudur. Hayata karamsar bakmamalı, hayatın bitiş noktası olarak görmemeli, yeni şeyler öğrenmek(neye merakı varsa) Topluma karşı kendisini sorumlu his etmek ve gönüllü kuruluşlarda görev alarak topluma katkıda bulunmak, seyahat imkanlarını araştırmak, sporla ilgilenmek en azından spor yapmak gibi aktiviteler önemli etkendir.
Bütün bu avantajlara sahip olmak mümkün olmayabilir. İşte tamda bu durumda İl yöneticileri, belediyeler ve çeşitli gönüllü kuruluşların desteğine ihtiyaç hasıl olmaktadır. Bundan dolayıdır ki emekli olmuş bir vatandaş maddi olarak gelir kaybı yaşasa da manevi olarak kendini kenara atılmış değer verilmeyen , boşlukta ve çaresiz his edebilir lakin etmemeli. Hayatımın bundan sonrasını nasıl geçirebilirim gibi bir endişe taşımamalı. En büyük korkusu devletin sağladığı imkanlardan ziyade aile ortamından dışlanması değer verilmemesi. İşte bu ahvalde emekli olan biri diyebilmeli ki; ben bunca yıl çalıştım, ülkeme hizmet ettim buna karşılık emekli yaşam hakkımı en iyi şekil de kullanabilmemi devletim, kurum amirim sağlar düşüncesi de olmalıdır.
İmkanları geniş olan bazı belediyeler kendi bünyelerinde sosyal hizmetler daire başkanlıkları vasıtası ile
semtlere göre emekli evleri, sosyal destek kartları, hasta refakatçı evleri, evde bakım hizmetleri, değişik branşlarda kurslar, yakın ve uzak emekliler için tarihi turisttik geziler, mobil kuaför hizmetleri, geliri düşük emeklilerin evlerindeki tamir ve tadilat işleri, halk ekmek büfeleri, mahalle mutfakları, ulaşım kartları (en azından sübvansiyon desteği),engelsiz yaşam parkları, sayılan bu hizmetleri her ilin belediyeleri kendi imkanları dahiline tamamen ve kısmen yerine getirmekteler.
Amaç sadece belediyelerden beklenen hizmetler değil çalışma hayatı boyunca vatandaşa ne kadar dokunmuş, işini görmüş, sadakat göstermiş, yetim malı yememiş, kamu malına tenezzül etmemiş, eşit politika uygulamış, hak hukuka riayet, rüşvet alıp vermemiş ise alnı ak, başı dik emekliliğin tadını çıkarması dileği ile.
Bilindiği gibi her yıl 30 Haziran emekliler günü ve 28 Haziran 4 Temmuz da Emekliler Haftası olarak kutlanmakta. Bu vesile ile tüm emeklilerimizin emekliler gününü kutluyor, yaşamları boyunca sağlık, sıhhat ve afiyetler diliyorum.
Ali Berdibek
Emekli Milli Eğitim Müdür Yardımcısı
Eğitim Uzmanı