CAN BABAM BANA İNSANLIĞI SEN ÖĞRETTİN…

İhtiyaç duyduğum her an sığınağım oldun, baha biçilmez bir değerdin benim için… Hastalığımda kucağına alışını, başımı göğsüne yasladığım zaman, yüreğinin sıcaklığını htim hep… Babam benim, yüreğim neden bu kadar sevgi dolu biliyor musun? Sevginin en güzelini sende yaşadın da ondan… Cömertliği, kibarlığı, şefkati, hayırseverliği, şeffaflığı, dürüstlüğü sevecenliği sen öğrettin bana. Başardığım her şeyde senin payın inanılmaz, senin payın çok büyük…

Can dostlar bu pazar ‘Babalar Günü’, babalarımızın günü. Gerçi babanın da, annenin de bir günü olmaz, her gün olmalı ama sembolik olarak bir gün diyelim bu güne. Ya da farkındalık günü olsun; değerlerini, varlıklarını unutan canlara… Taa Antik Roma çağından bugüne dünyada, 1985'ten bu yana da ülkemizde kutlanmakta olan bir gün… Haziran ayının 3 pazar günü kutlanan bu gün…

Can Dostlarım, canım babamı kaybettiğim gün; üstüne yavaş yavaş atılan toprakların üzerini tamamen örttüğünü gördüğüm an, sanki dünyanın sonu gelmiş, yıkılmıştım… Bir an keşke beni de birlikte gömseler diye düşüyordum ki, kafamı kaldırdığında, karşımda minik kızımın başında minik bir eşarp, ellerini havaya kaldırıp bana bakarak, gözlerinden görül, görül akan yaşlara boğulmuş halde dua ettiğini, bir diğer tarafta ondan yaşça küçük oğlumun hiçbir şeyi fark etmeden babasının kucağında bizleri masum masum izleyişlerini görünce, kendimi değil yavrularımı düşünmem gerektiğini, yaşamın hala devam ettiği ve sadece kendimi düşünmemin yanlış olduğunu fark ederek suçluluk duydum o an… Arkadaşım, sırdaşım can babamın gidişini zor olsa da kabullenmeli, onun yokluğuna alışmak zor olsa da çocuklarımı düşünmem gerektiğini anladım… Can babam Mehmet Bektaş, Bingöl Toprak İskan Müdürüydü. (Şimdiki adı Çevre Şehircilik İl Müdürü) Bingöl'ün tüm ilçelerinde kaymakam vekilliği yaptığı için tüm ilçe ve köyleri ve köylülerini birebir, yakından tanıyıp, oralara canla, başla emek verendi. 1971 yılında köyde kendi üstüne olan ev yıkıldığı halde ayıp olur diye üstüne ev yazdırmayan, resmi dairenin bir kalemini bile, “Devlet malıdır, haram olur” deyip, bize kullandıramayan, dürüst bir idareciydi. 1971 Bingöl Depreminde yıkılan birkaç köyü, deprem riski olmayan ‘Yeni Köy’ün proje oluşumunun baş mimarıydı. Gönüllü olarak Çocuk Esirgeme Kurumu, Türk Hava Kurumu ve Kızılay Kurumunun Başkanlığını yıllarca hiçbir bedel almadan yaptı. Eşim gibi onu da ani ölümle kaybettiğimizde, (Beyin kanamalı annemi Ankara’ya tedaviye götürdüğünde trafik kazasıyla kaybetmiştik.) tüm Bingöl halkı gibi Yeniköylü’ler de kendi köy fertleri gibi taziyesinde oturup, sahip çıkmışlardı. Hiç unutmam… Eskilerden kalanlar hala anlatırlar beni gördüklerinde…

Rahmetli kayınpederim Ali Karaaslan da çok güzel yürekli, hayırsever, kadirşinas bir şahsiyetti. Çok dürüst bir müteahhitti. Onun yaptığı okullar 2 büyük deprem geçtiği halde hala yıkılmadı. Özgürlük İlkokulunu o yapmıştı. Şimdiki Serkan Akyaz İlköğretim okulunun yerindeki okuldu. İnanın yerine okul yapıldığında, yıkımı yapan firma yıkımını yaparken zorluk yaşadılar… Ondandır ki kendimi hep şanslı htim, böyle babalarım olduğu için…

Ve eşim, canım yoldaşım, hayat arkadaşım, çocuklarımın ve herkesin, her kesimin değerli babası Zihni Karaarslan (Zeyni Ma) dürüst, halk adamı, hayırsever, insanlık için canını esirgemeyendi… Her üçünü ve rahmete giden tüm babalarımızı da sevgi ve saygıyla anıyorum, cennet mekanları olsun diliyorum.

Babaları sağ olanlardan bir ricam var; keşkeleri yaşamamak adına nerede olurlarsa olsunlar, hayattayken babalarımıza bugün ve her gün sevgimizi gösterip, saygıda kusur etmeyelim.

Yavrularımın babasının ilk olmadığı, ‘Babalar Günü’ gözlerimden akan yaşlar mezar taşını ıslatmakta. “İyi ki çocuklarımın babası ve benim gurur kaynağım eşim oldun. Sen bedenen bizi terk etsen de, manen ölmedin inan… Kalplerde yaşamaya devam ediyor ve edeceksin… Can seni çok seviyoruz ve özledik. Gözümün nuru, yavruların sevgi ve saygıyla ellerinden öpüyorlar…

Tüm babaların, baba adaylarının, baba olmasalar da Baba Yürekli Canların bu özel günlerini yürekten kutluyor, işsiz evine bir lokma ekmek dahi götüremeyen babalara istihdam sahalarının açılmasını dilerken, tüm okurlarıma en derin sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Hoşça, dostça, sağlıkla ve sevgiyle kalın can okurlarım...